Otomatik Portakal
Anthony Burgess, Dost Körpe (Çevirmen)
En Son Değerlendirmeler
Kuzenimin kitaplığından 2007de almıştım ve de okumuştum ve o da aferim demişti bana
Kitap vahşi bir üslupla kötüye saldırmış, sonunda onun yönetenle işbirliğini yüceltmiştir. Okuyucuya yorum bırakan bu kitap, kötünün tanımı hakkında açık kapı bırakmış olmakla birlikte, hangimiz kötü değil ki hakkında da sorgulama içerir.
Kitap edebi olarak bazı kusurlara sahip olsada fikir olarak kusursuz.Filmine olan hayranlığımı pekiştiren yapıt oldu.Düşündürttü insan ve insanlıkta değişemeyecek şeylerle ilgili.Üzerine uzun eleştiri yazısı yazdığım ilk kitap olması dolayısıyla da değerlidir bende.
mükemmel bir üslup ve Anthony Burgess'ın ustalığını konuşturduğu üzerine düşünülesi gerçek bir yapıt
Yoruma dikiz kanka, argoyu bolca kullanmış yazar lavuğu, ama bundan şikayetçi olunmaz, çünkü karakterini başka türlü anlatamazdı, çakozladın mı? Pavlov'un köpekleri gibi şartlandırılarak morukları cıvırları marizleyemez, mangırları cukkalayamaz ve mecburi iyi davranır hale getirilen ve böylece özgür iradesi elinden alınan Alex'in hikayesi bi ara 1984'ü anımsatan bi atmosfere dönüşüyor. Ama sonra hikaye kendi yoluna ikiliyor ve beklediğimden daha paçoz bitiyor. Yine de dehşet bi kitap, okumak lazım, kardeşim.
Kitabın ilginç bir -argo- anlatım tarzı var. Eminim ki kitabın özgün dili çevirisinden daha etkili bir anlatım tarzına sahiptir. Bu kitabı özgün dilinden okumak -ya da okuyamamak-, çeviri ne kadar başarılı olsa da bir şeyleri kaçırıyor, anlayamıyor veya eksik kalma hissi uyanıyor insanda.
Öykü, insanı dehşet içinde bırakan, tüyleri diken diken eden olaylar silsilesi başlayıp devam ediyor. İşin ilginç tarafı kitabın başlangıcı ile sonu arasındaki dehşet veren gerçeklik olgusu farklı gibi gözüküyor. Oysa öykünün başlangıcı ile bitişi arasında bu anlamda bir fark yok aslında. Soruna odaklanacağına, soruna neden olana odaklanmak gerekir aslında... Yazar vermek istediği mesajı olduğundan çok sert bir tarzda vermek istemiş. Ancak, bu, bazı okuyucularda gereğinden fazla iticiliğe neden olabilir.
"Küçük alex'inizi arada sırada hatırlayın " diyor modanın doruğu Alex kitabın sonunda ! Seni unutmak mümkün mu ? İcinde bastırılmış şiddet megili olanlar okumasın acayip gaza getiriyor ilk bölümlerde ! Cok zevkli bi kitapti
Tavsiye edilecek bir kitap;) psikolojik ve derinliği olan,insanın kendini sorgularken bulduğu aynı zamanda ; şiddet,iyilik,kötülük,irade,özgurlük kavramlarını iyi işleyen bunlar karşısında devlet yutumunun nasıl olduğunu vurgulayan,bütün bunlarıda şiddet ve sokak argosuyla işleyen ,son zamanlarda okuduğum en iyi kitaplardan biri;)
Başlarda yer alan şiddet unsurları nedeniyle yarım bırakmayı düşündüm ama bırakamadım, iyi de oldu çünkü devamında güzelleşti ve oldukça sürükleyiciydi. Modern klasik olmayı haketmiş bir eser.
eğer bu kitabı okuyacaksanız mutlaka aziz üstel çevirisi okumalısınız . orijinalinden de okusanız başka bir çeviri de okusanız en azından bunu da ekleyin yanına. :)
Teknik olarak çok zayıf bir kitap. Ergen Alex'in boyunu aşan kötülüklerini, ürettiği slav kökenli argo kelimelerden sökmeye çalışıyorsunuz. Özünde , bireyin kendi haline bırakılması gerektiğini (su akar yolunu bulur), eninde sonunda doğru yolu bulacağını anlatan, düşünce ve eylem özgürlüğünü uç noktalarda anlatan bir kitap. Alex sevimli çocuk ama işlediği veballer iğrenç. Kitap özgürlük konusunu sok gözüme gözüme yapmak için pek çok gerçeği saf dışı bırakmış bence. Netice de Alex'in yaşadıkları masum gençlik fantezileri değil. Kitap boyunca iyi-kötü, güzel-çirkin sürekli yer değiştiriyor.
Çok beğendiğimi söyleyemeyeceğim.
alex e nefret duymakla acımak arasında gidip geldim. kitap bitince huzursuz ve mide bulantısı ile kalıyor insan
Kitabın dilini sevmedim bir türlü. Argo olduğundan değil aynı kelimelerin sürekli tekrarından. Kardeşlerim kelimesi artık sinirlerimi bozmaya başlamıştı. Bunun dışında içeriği beğenmemek pek mümkün değil bana göre. Alex sevilecek biri olmadığı gibi nefret edilecek biri de değildi ama kitabın sonunda yaşadığı değişim ve bu değişimin büyümeye bağlanması bana mantıklı gelmedi. Bunlarla beraber okumaya değer olduğunu düşünüyorum.
Neden bu kadar övüldüğünü anlayamadığım kitaplardan biri daha..Evet kötü bir kitap değil..Evet okunabilecek bir kitap..Evet bu kitapla insan kendisine bir şeyler katabilir..Fakat kitapla ilgili çok fazla,fazlasıyla iyi yorum okuduğumdan olsa gerek,içimde bir hayal kırıklığı var maalesef :(
otomatik portakal hakkında konuşulması zor bir kitap.
olaylar yakın gelecekte başı bozuk bir gençliğin hikayesini içeriyor.
üç bölümden oluşan kitap,kitap kahramanı alex'in hayatının üç devresini içeriyor.
ilk bölümde ki umarsız,ölçüsüz şiddet ve cinsellik acaba yarım bıraksam mı ikilemini yaşatmıyor değil ama zaten filmi izlerken de aynı şeyi hissediyorsunuz.
alex'ten nefret mi etsem yoksa ona acısam mı bilemedim.
ikinci bölümde hak yerini buldu demeye kalmadan şiddete şiddet bir çözüm mü diye düşünüyorsunuz..bir de alex'in müzik zevki var ki üzerine oturup düşündüm.
nasıl olur da alex gibi bir çocukta böyle bir müzik zevki olabilir diye yazar insanı düşündürüyor.
ben alex'te ki müzik zevkinin bir metafor olduğuna karar verdim.o muazzam müzik zevki alex'te ki ölmemiş insani yanı sembolize ediyor olabilir.ama alex'in o birbirinden muhteşem müzikleri dinlerken bile zihninden hiç solmayan o şiddet hayalleri de şaşırıtıcı.o zamanda acaba bu çocuk pedofili mi diye de düşünüyorsunuz.
tabi ki gerçek nedenini sadece yazarımız biliyor.
on beş yaşında argodan başka konuşma bilmeyen bir çocuk 'kardeşim' diye seslenerek kendi hikayesini anlatırken 1984'te ki 'yoldaşlar' sözünü yad etmeden duramıyorsunuz.
1984'te ki 'büyük kardeş' otomatik portakal'da yoldan sapmış gençliği yeni gelştirdikleri beyin yıkama yöntemiyle dize getirip koltuğunu sağlama almak isteyen iktidar şeklinde karşımıza çıkıyor.
satır aralarında medyaya yapılan sağlam eleştiriler de gözümden kaçmadı hani.
çevirmenin de eline sağlık akıcı bir kitap olmuş.
ama konu itibariyle insanı sarsan,rahatsız eden,bir an önce bitsin ve gidip kütüphanede dursun dedirten bir kitap.doğrusu hemen bitsin istedim.kubrcik yapımı filmide her ne kadar muhteşem olsada insanı çok rahatsız da ediyordu.kitabı okurken acaba bu kitaba tarantino film çekseydi nasıl olur diye de düşündüm.zira tarantino filmlerinin
içeriği de şiddete şiddetle karşı koyan türden yapımlar.
kubrick yorumundan çok farklı olacağı kesin ama sanırım en
mükemmel yorumunu kubrick'te bulmuş.
bu güne kadar filme uyarlanmış kitaplar arasında en iyi yorumlardan biriydi bence.
artık ister kitabı okuyun,ister filmi izleyin.karar size kalmış.
'seçim meselesi' ;)
On beş yaşındaki Alex ve çetesinin uyguladığı şiddeti anlatan distopik roman, Otomatik Portakal. Ebeveynlerin ilgisizliğinin çocuklar üzerinde yarattığı olumsuz etkiyi çok güzel anlatmış, yazar. Kitap arka kapağında bunu "Tüm hayvanların en zekisi, iyiliğin ne demek olduğunu bilen insanoğluna sistematik bir baskı uygulayarak onu otomatik işleyen bir makine haline getirenlere kılıç kadar keskin olan kalemimle saldırmaktan başka hiçbir şey yapamıyorum…" diye özetlemiş. Dili -çeviriden kaynaklı mı anlamadım- garip ve komik geldi. Edebiyat severler için kısa sürede okunacak bir eser.
"Sınırlamak her zaman güçtür. Dünya bir bütündür,hayat bir bütündür. En hoş ve harika eylemler biraz şiddet içerir...Örneğin,sevişme eylemi;örneğin müzik.
2nci okuyuşumda,5 kat daha az irrite oldum.Fazla anarşist,antitest,tecavüz ,şiddet,tabi olmazsa olmaz sisteme siyaset eleştirisi filan olduğunu hemen çakozladım kankalarım.Anlatıcı eline almış,karakterin içine girmesi ve olaylar örgüsü kasnak gibi olduğunu dikizledim ey kardeşlerim.Ayrıca kara mizahta güldürüyor argoyla beraber.Hikaye çok akıcı,film süper.3 kişinin garip rast gelip intikamlarını almaları dandik,kitabın finalinin kısalığı dandik,iyiliğe dönmesi güzel.Eşine benzer bir saldırı olmuş,son bölüm silinmiş,kitabı 3 haftada yazmış,10 dil biliyomuş,kompozitör,hristiyanmış güya,otobiyografisinden nasıl yazdığıyla ilgili bilgiler var…
“İyiliğin sebebini aradıkları yok,öyleyse neden tersini merak ediyorlarki?”“Seni insanlıktan çıkarmışlar.Artık seçme şansın yok.Toplumun onayladığı eylemlerin dışına çıkamıyorsun,sadece iyilik yapabilen küçük bir makinesin.”
Yazar kitapla ilgili konuşuyor;http://kitap.radikal.com.tr/makale/haber/otomatik-portakal-50-yasinda-349875
İyiliğin içten gelmesi gereken bir eylem olduğunu filan, dayatma ile işe yaramayacağını anlatıyordu kitap kısaca söylemek gerekirse. Tecavüz, kesiş, dövüş hatta cinayet kısımlarını şiddet meyillisi olan Alex'in gözünden basitmiş gibi okumak midemi bulandırdı ve çok rahatsız etti. Tıpkı tedavi sonrasındaki Alex gibi filan. Konusu kendine has bile olsa çok daha iyi bir şekilde işlenebilirdi diye düşünüyorum ve çok daha anlamlı çıkarımlar yapılabilirdi. Beklediğimden çok daha aşağı kaldı o nedenle. Belki de çok yüksek bir beklenti ile okuduğum içindir. Aynı zamanda sonlarda İş İşleri Bakanı'nın Alex'i hastanede ziyaret edişi çok fazla anlam taşıyor aslında.
Genel olarak Burgess'in dilini beğendim, kitap çok çabuk bitiyor zaten ve nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz ama dediğim gibi, çok daha iyi bir şekilde bitebilirdi, çok daha anlamlı bir yere varabilirdi kitap. Tek tabanca Alex kankamız içinse ne düşüneceğimi bilemiyorum. Kendisinden iğrendim.
Ayrıca çeviri de iyiydi ama nedense, Burgess'in kendine has dilinden olacak, sanki orijinal metni okusam daha da iğrenecekmişim gibi hissettim okurken.
Niye bu kadar popüler olmuş anlamış değilim.. Dili, tavrı, tarzı, konusu bana çok eksik geldi.