Sahilde Kafka

Murakami'nin başyapıtıdır.

Anlatımı,kurgusu,karekterleri,çevirisi çok güzel.Okurken kesinlikle kitabın içine giriyorsunuz.Bitti diye üzüldüm devamı olsa günlerce okurdum herhalde.

Haruki Murakami'nin okuduğum ilk kitabı, bir gecede bitirdim, muhteşemdi.

Çok beğendim!

Bu adam deli demiştim, değiştiriyorum: Bu adam kaçık :))

tek diyebileceğim ilginçti.

Harika bir serüvendi, o sona rağmen :9

Kitap oldukça sürükleyici. Her bölümün sonu merak uyandırıyor.

eger bırını tavsıye edermısın bu kıtabı dıye sorsanız hayır etmem...lakin zamanınız bolsa alın okuyun...

harika ilerliyor kurgu, müthüş. ama bir son var mı olayda? YOK

Diğer kitaplarından biraz daha vasat buldum. Olaylar pek mantık düzeyinde gitmedi.

Bir solukta okunabilecek fantastik ögelerle dolu bir kitap. Ama akılda kalıcı kitaplarım arasına girmedi. Okurken çok güzel, sonrasında izi pek kalmıyor..

hemen bir taş edinmeli !

Haruki Murakami'nin okuduğum ilk kitabı ama kesinlikle son olmayacak. Japon edebiyatına şans vermeliyim diye düşünmeme neden oldu.
Kitap kesinlikle harika. Normalde tasvir okumaktan hiç hoşlanmadığım halde bütünlük bozulmasın diye tüm tasvirleri canlandıra canlandıra okudum.

Kitap konusu çok ilginç hatta sürrealist denebilir. Sanki yazar LSD alarak yazmış gibi.

Cinsel öğelere bolca yer veren (ensestlik derecesine varacak kadar) yine de rahatsızlık vermeyen ilginç bir olay dizisi. Feminizm, faşizm, komünizm, antimilitarizm ne ararsanız var.

Kafka adlı bir genç kehanetler,paralel evrenler,hayvanlarla konuşabilen insanlar,absürtlükler.(Normalde kısaca olaya değinebilirdim ama o kadar karışık ki anlatımaz yaşanır kitaplarından biri işte.)

Çok sevdim bu kitabı kesinlikle okunması gerek

dünyanın en sert on beşlik delikanlısı ve nakata hayatım boyunca unutmayacağım karkterler oldular, her şey olması gerektiği şekilde yerleşiyor kitabın sonunda ve sizde bu yolculuğu onlarla beraber tamamlıyorsunuz

Haruki Murakami'nin ilginç hayal dünyasının, sadelik ve karmaşayla bütünleştirilmiş muhteşem bir eseri daha. Yazar yine konunun başından sonuna kadar meraklandırıp, kitabın son sayfasında okuru kendi hayal gücüyle baş başa bırakmış.

Sevdiğimi söyleyemeyeceğim malesef :( Birbirine bağlanmayan olaylarla dolu yine havadan kalan olaylarla bitiyor. Sanırım Murukami'nin tarzı bu.

Gerçek üstü olay ve olguların gerçeğe bu kadar yakın tasvir edilmesi, kitabın okunmak yerine hissedilmesini sağlıyor.

Keyifle okuduğum bir romandı. Sürükleyici ve etkileyici.

etkileyicilik ve akıcılık süper. metaforlar, cümleler hatta kitapta geçen şarkılar bile başarılı. ama kitap bittikten sonra insan, "ee niye öğrendim ki şimdi ben bunu o zaman" diyor:).. final biraz askıda kalmış. "acaba ne olacak sonunda?" heyecanına değmedi şahsen. kitabın yazılış fikri ve kapakta geçen kehanet, cinsellik üstüne kurulu tamam, ama cinselliğin çok ön plana çıkartıldığını düşünüyorum yine de. sıkıldığım bir derste okudum ben bu kitabı. hoca ne okuyorsun diye sorup alıp iki satır okusa, yerin dibine girerdim öyle diyeyim:)

Kitabi ilk elime alip okumaya basladigimda cok zor elimden birakacagimi anlamistim. Biraz fantastik bir hikayesi olan Sahilde Kafka'nin begenmedigim tek yonu sonu. Birbirinden bagimsiz olaylar anlatilirlen olay orgusu bir anda birlesiyor ve "eeee bu neydi simdi, nasil oldu bu?" diye dusunmeden edemiyorsunuz. Keske Murakami olaylarin perde arkasindan biraz daha bahsetseymis diyorsunuz. Bunun disinda zevkle okudugumu soyleyebilirim.

Farklı bir kitap, biraz bilim kurgu tadı var, sonunu size bırakıyor. Kafka Tamura'yı okurken gözünüzde canlandırdığınız da ona sarılıp teselli etmek istiyorsunuz. Kafka'nın yalnızlığı, terkedilmişliği ve bunu onun zaman zaman kabullenişi, zaman zaman isyanı beni çok etkiledi.

sıradışı.... insanın kafasını karıştıran, kurcalayan bazen gerçeklikle arasını açan en nihayetinde murakami tarzı bir kitap...

kitap fantastik türde bir kitaptı ve bu yazarın okuduğum ilk kitabıydı severek okudum elimden bırakamadım çok heyecanlıydı.kitapta bir iki sahne nedeniyle biraz puan kırdım onun haricinde süperdi, çok ilginç karakterleri ve apayrı yaşamları bir araya getirmesi bağlaması her alandan bir parça tattırması yazarın yeteneğiini sergilemesi olarak görülebilir. okumadıysanız okuyun mutlaka okuyun:)

Kitabı bitirdiğim tarihten bu yana yazacağım yorumu düşünüyorum.Diyeceksiniz ki nasıl yani?En iyisi tahlilini kesinleştirmiş olduğum noktalardan başlayayım anlatmaya.Öncelikle Haruki Murakami'nin yazı tarzına bayıldığımı belirtmek isterim.Alışık olduğumuz Amerikan ya da Avrupa ülkelerinden bambaşka bir yerde geçen hikayede Japonya'nın kentlerine bir çırpıda sizi alıp götürmeyi başardığı gibi, kültürüne de hiç yabancılık çektirmemişti. Başta birbirinden bağımsız gibi görünen hikayelerin kesişme anına kadar hiçbir şekilde bunalmadığınız gibi o anı iple de çektirmeyi başarmıştı.Karakterlerin hepsi kendi içinde ilginç simalardı. Olay ise... İşte sanırım mevzu da olay da... İlgisini çeken herkesin okuduğu gibi 15 yaşındaki oğlumuz Kafka Tamura, planlı programlı bir şekilde yıllar boyunca kendisini bu yaş döneminde evden kaçmaya ayarlamış ve o gün gelince de saniye kaybetmeden aklındaki kaçışı hayata geçirmiş, yaşına göre bilgi ve bedensel olarak gelişmiş bir genç. Yollara düşer ve Kafka'nın macerası başlar.Diğer yandan ise savaş döneminde bir dağ köyündeki okul gezisi sırasında tüm öğrencilerin bir anda bayılmasıyla başlayan olayların araştırma süreci işlenir. Kitabı sınıflamam gerekse hangi kategoriye koyacağım konusunda kesinlikle bir fikre sahip değilim. Macera mı, fantastik mi, bilim kurgu mu, romantik mi, drama mı?? Sanki hepsinden azar azar vardı gibi. Yazarın kahramanları kanalı ile dillendirdiği entellektüellik düzeyi beni romanda en çok etkileyen yandı. Ama onun dışında birbirine geçen olaylar ve geri planında işlenen doğa üstü kurgu (en doğru tabir bu gibi geldi) bende yarım kalmışlık tadı bıraktı. Sanki okuyucunun anlaması beklenerek ucu açık bırakılmış noktalar eksiklik hissi yaratmıştı. Ve üzerinde kaç gündür düşünmeme rağmen aklımda hala soru işaretli bölümler (spoiler vermemek adına şimdi açıklayamayacağım) var. Geriye dönüp baktığım zaman bu romanla ilgili içimde sadece hüzün hissediyorum. Bir de yazarın kaleminin, tüm olumsuz eleştirilerime rağmen, çok kuvvetli olduğu ve ne yazarsa yazsın akıcı üslubunu koruyabileceği düşüncesi.

Uzakdoğu edebiyatından Murakami okunmalı.

Murakami hikaye anlatımı konusunda en az S. King abimiz kadar çenesiz. Bazı benzetmeler konusunda ise rakipsiz bir hayal gücü parçalama ve birleştirme yeteneğine sahip. Kitap ilk başlarda farklı konusu ve akıcılığı ile sizi içine çekiyor her abartılı cinsel yaklaşımda kitap sizden uzaklaşıyor ama tekrar sizi bir daha yakalıyor. Sonu ise bir çok konuda havada kalıyor. Malum cümle bizden bir son bulmamızı istiyor ama o son yine o malum cümleye dönüyor.
Kedilerle konuşma konusunda gogol'dan bir alıntı görüyorsunuz,
keza felsefe konusunda da sanki oraya bir yerden yapıştırılmış gibi aynı şekilde klasik müzik ve müzisyenlerin hayatlarından parçalar konusuda sanki kopya edilmiş gibi duruyor ama çok fazla sırıttığını söyleyemem.
Sonu umursamazsanız yine de zamanınız varsa okunabilecek bir kitap. Zamanım yok derseniz ve okuyan bir arkadaşınız varsa
Nakata'nın ben deniz diye başlayan cümlelerinin altını çizmesini isteyin arkadaşınızdan ve onlara göz atın.

Sürükleyici bir kitap ama olay örgüsünün geçtiği gerçekliğin sınırları keskin şekilde belirlenmemiş, üstelik yazarın satış kaygısıyla gereksiz yerler eklediğini düşünüyorum. Belki bazılarının hoşuna gidiyordur ama ben ucu bucağı olmayan bir konudan hoslanmiyorum. Bir kitap yaziyorsunuz içine bir sürü esrarengiz olay dolduruyorsunuz ama hiçbiri kitabin kendi gerçekliği içinde bile birlesmiyor. Belki merak uyandırıcı ve sürükleyici uluyor ama okunanlarin hiçbir anlamı kalmıyor o zaman. Bütünün içinde ayrı ayrı yüzen bir sürü parça kalıyor akılda.

http://herkitapayribirdunyadir.blogspot.com.tr/2015/05/sahilde-kafka-haruki-murakami.html

Biraz fantastik, çokça içsel yolculuk, hayal ve gerçeğin nerde başlayıp nerde bittiğini tam olarak bilmediğiniz melankolik olaylar silsilesi bence