Kara ütopyanın(distopya) başlangıç romanı, totaliter sistem eleştirisi. İnsanın hayalleri olmayınca robotton farkı olur mu ? Distopya okunması gereken bir tür, bu türdeki romanlar sırasıyla okunursa daha iyi anlaşılacağı düşüncesindeyim.

Mutlaka okunması gereken bir roman. Masal tadında etkileyici, sürükleyici bir anlatım. Hiç eskimeyecek bir konunun hayvanlar üzerinden çarpıcı bir anlatımı. Anlıyoruz ki hak, eşitlik diye yola çıkılıyor, başta herkes temiz düşünüyor ama iktidar insanı yolundan çıkarıyor. Squelar, çiftliğin akil insanı !

Öykü olarak geçse de bana roman gibi geldi.Bariz olarak aynı kadını anlattığını düşünüyorum ama net bir bilgiye ulaşamadım. 30'lu yıllarda yaşamış kadınları anlattığı yazılmış hep ama bende aynı kadın izlenimi bıraktı. Neticede güzel bir kitap, Uyar gayet naif ve çarpıcı bir şekilde anlatmış.

7 hikayeden oluşan romanda ; bazı hikayelerdeki aynı kişilerden ve genel olarak romanın mesajını içeren sistem,yönetim ve unutan halk eleştirisi dışında hikayeler arasında bir bağlantı göremedim. Yoğun olarak, unutturan yönetim ve kolaylıkla unutmayı seçen, geçmişini büyük bir hevesle silen bir toplum eleştirisi var. Sürekli aynı şeylerden söz ettiği ve dağınık hikayelerden oluştuğu için romanın içine girmem pek mümkün olmadı. Siyasi bir roman ve Çek cumhuriyeti'nin geçmişi okunursa daha iyi anlaşılabilir. Genel olarak yine de bir ülkenin tarihini anlamak açısından okunması gerektiğini düşünüyorum. Goethe'nin kadınla ilgili söyledikleri ve yazar olmakla ilgili yazılanlar ilgi çekiciydi.

Küçük burjuvalar Jerome ve Slyve'nin maceraları. Ofis kölesi olmak istemeyen ama mevcut işleriyle zenginlik hayallerine ulaşamayacaklarınında farkında olan ama pes etmeyen, ödün vermeyen iki güzel karakter. Aslında çoğumuzun istediği şeylerin peşindeler, kendimize zevklerimize yani hayatımıza vakit ayırabileceğimiz, saatlerce ofise tıkılıp kalmayacağımız ve istediklerimizi yapabileceğimiz kadar da maddi getirisi olacak bir iş. Biraz ütopik bir istek, kalacak bir mirasınız yoksa eğer...

Oğuz Atay tutunamayanlar okuduğumda Murat Menteş'in Atay'dan etkilendiği oldukça hissediliyor. Dalgacı üslubu, karakter isimleri, yaratıcı hikayeciliği; tutunamayanlar ile benzer. En azından okuduğum 200 sayfaya kadar, sonrasını henüz bilmiyorum

4 sene önce okuduğum bu romanı bir defa daha okudum ve ergenlerin cinsel hayatlarından öteye gidemediğini düşünüyorum. Kim baş başa kalsa sonunda sevişiyorlar. Ve genel japon romanlarında sıkça görüldüğü üzre intiharlar bunda da var. 18-25 yaş arası için oldukça ilgi çekici, sürükleyici ve etkileyici olabilir ama sonrası için edebi bir tat vermiyor. Murakami'nin 3 romanını daha okumuştum,konularını hatırlamıyorum ama genel olarak Murakami sevdiğim bir yazardır. Belki diğerlerinide tekrar okumaya ihtiyacım vardır, fikrim değişebilir.